دارم سخنی باتو وگفتن نتوانم
وين درد نهان سوز نهفتن نتوانم
تو گرم سخن گفتن واز جام نگاهت
من مست چنانم که شنفتن نتوانم
وين درد نهان سوز نهفتن نتوانم
تو گرم سخن گفتن واز جام نگاهت
من مست چنانم که شنفتن نتوانم
شادم به خيال تو چو مهتاب شبانگاه
گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم
با پرتو ماه آيم وچون سايه ی ديوار
کامی زسر کوی تو رفتن نتوانم
دوراز تو ،من سوخته در دامن شبها
چون شمع سحر يک مژه خفتن نتوانم
فرياد زبی مهری ات ای گل که درين باغ
چون غنچه ی پاييز شکفتن نتوانم
ای چشم سخن گوی تو بشنو زنگاهم
دارم سخنی با تو گفتن نتوانم
شفيعی -کد کنی
گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم
با پرتو ماه آيم وچون سايه ی ديوار
کامی زسر کوی تو رفتن نتوانم
دوراز تو ،من سوخته در دامن شبها
چون شمع سحر يک مژه خفتن نتوانم
فرياد زبی مهری ات ای گل که درين باغ
چون غنچه ی پاييز شکفتن نتوانم
ای چشم سخن گوی تو بشنو زنگاهم
دارم سخنی با تو گفتن نتوانم
شفيعی -کد کنی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر