گئتمه ترسا بالاسی - زنده یاد شهریار

اذن وئر توی گئجه سی من ده سنه دایه گلیم
ال قاتاندا سنه مشاطه تماشایه گلیم
سن بو متهاب گئجه سی سئیره چیخان بیر سرو اول
اذن وئر من ده دالونجه سورونوب سایه گلیم
منه ده باخدین او شهلا گؤزوله ، من قارا گون
جراتیم اولمادی بیر کلمه تمنایه گلیم
من جهنم ده ده باش یاسدیغا قویسام سنیله
هئچ آییلمام کی دوروب جنت ماوایه گلیم
ننه قارنیندادا سنله اکیز اولسایدیم اگر
ایسته مزدیم دوغولوب بیرده بو دونیایه گلیم
سن یاتیب جنتی رویاده گؤرنده گئجه لر
من ده جنت ده قوش اوللام ، کی او رویایه گلیم
قیتلیغ ایللر یاغیشی تک قورویوب گؤز یاشیمیز
کوی عشقینده گرک بیرده مطلایه گلیم
سن ده صحرایه ماراللار کیمی چیخ ، تولی کی
من ده بیر صیده چیخانلار کیمی ، صحرایه گلیم
آللاهوندان سن اگر قورخمویوب ، اولسان ترسا
قورخورام منده دؤنوب مذهب عیسی یه گلیم
شیخ صنعان کیمی دونقوز اوتاریب ایللرجه
سنی بیر گؤرمک اوچون معبد ترسایه گلیم
یوخ صنم ! آنلامادیم ، آنلامادیم ! حاشا من
بوراخیب مذهبیمی ، سنله کلیسایه گلیم
گل چیخاق طور تجلایه ، سن اول جلوه طور
من ده موسی کیمی ، او طور تجلایه گلیم
شیردیر « شهریار » ین شعری الینده شمشیر
کیم دئیه ر من بئله بیر شیرله دعوایه گلیم ؟
..

۲ نظر:

ناشناس گفت...

رخصتم بده شب عروسی همراهت باشم
وقت آرایش کردنت به تماشایت بیایم


تو در این مهتاب شب، سروی باش که به گلگشت آمده
اجازه ام بده سینه خیز چون سایه ات پشت سرت بیایم

به چشمان شهلایت نگاهم کردی ، اما من سیه بخت
جرات نکردم با کلمه ای لااقل تمنایت کنم

در جهنم حتا اگر سر به بالین تو
بگذارم

محال است که برای رفتن به بهشت هم
بیدار شوم

اگر جفت دوقلوی تو در زهدان مادر بودم
هرگز نمیخواستم زاده شوم و به این دنیا بیایم

کاش وقتی شب ها خواب بهشت را می بینی
من هم پرنده ای بشوم در بهشت و به خواب تو بیایم


چون باران سال های قحطی خشکیده اشک چشمانمان
برای نماز باران باید به مصلی کوی عشق بیایم

چه می شود اگر تو هم مثل آهوان به صحرا درآیی
من هم چون شکارچیان به صحرا بیایم


اگر از خدایت نترسی و مسیحی بشوی
می ترسم من هم دین برگردانم و مسیحی بشوم

مثل شیخ صنعان سالیان سال خوک به چرا ببرم
به بهانه دیدن تو به کلیسا بیایم


اما نه صنما! حرف بی جا زدم، حاشا که من
مسجدم را رها کنم و با تو به کلیسا بیایم

بیا تا به طور تجلا برویم و تو جلوه ی طور شو
من موسی وار به آن کوه طور تجلا بیایم

مثل شعر شهریار شیری است شمشیر به دست
چه کسی را زهره ی رویارویی با چنین شیری هست

ناشناس گفت...

عالی بود. خیلی وقت پیش اینو خوندم . برام تجدید یه خاطره بود . مرسی