ادبیات تاریخیمزده ، تورکجه - فارسجا و تورکجه – عربجه یازیلان غزل و آیری شعر نوعلارینا ملمع دئییلیر . دیلیمیزده لاپ قدیم ملمع یازانلارین بیریسی « جلال الدین مولوی رومی » اولموشدور .
...
بیر نمونه جلال الدین مولوی رومی نین ملمع شعری
ماه است نمی دانم خورشید رخت یا نه
بو آیریلیق اودونا نئجه جیگریم یانه ؟
مردم ز فراق تو ، مردم که همه دانند
عشق اودو نهان اولماز یانا دوشیجک جانه
سودای رخ لیلی شد حاصل ما خیلی
مجنون کیمی واویلی اولدوم یئنه دیوانه
صد تیر زند اولدوز ، آن تیر کمان ابرو
فیتنه لی آلا گؤزلر چون اویخودان اویانه
ای شاه شجاع الدین شمس الحق تبریزی
رحمتدن اگر نولا ، بیر قطره بیزه دانه
...
بیرملمع ابوالقاسم نباتی دن
ای خسرو مه رویان ، گل بیرجه گولوستانه
تا مئهر رخت پرتو ، سالسین گول و ریحانه
آن نرگس جادویت ، سالدی منی صحرایا
ابروی کماندارت ، ائتدی منی دیوانه
ساقی ز کرم جامی ، لوطف ائیله من زاره
بر دور سرت گردم ، بیر دؤورائله مستانه
برخیز خرامان کن ، اول قامت دلجویت
این عاشق مجنون را ، وئر بیر دولو پیمانه
بگذر به سر لیلی ، بو دین و بو مذهب دن
خاک ره رندان شو ، اول خادم مئیخانه
دوش از غم دل یکدم ، بیر داغا گذار ائتدیم
افتاد رهم ناگه ، بیر طورفه بیابانه
قوربان سرت ساقی ، بیر باخ من مخموره
بالله قم العجا ، دؤندو اوره گیم قانه
خال حبشی رنگت ، ائتدی گؤزومو قارا
آن لعل شکرپاشت ، بیر رحمه گلیر یا نه ؟
ای بولبول غمدیده ،گلدی یئنه گول فصلی
برخیز بزن چه چه ، گل شور ایله افغانه
شیرین شکر لب کی ، دیشقاری چیخار ائودن
تا غلغله اندازد ، بو گنبد گردانه
در ریختن خونم ، تعجیل ائله مه چوخ دا
ناحق کش و خونریزی ، لاییقدیمی سولطانه ؟
ای کافر سنگیندل ! بیر پرده گؤتور اوزدن
تا طعنه زند حوسنت ، خورشید درخشانه
رفتن ز سر کویت ، بیر عمرودو چوخ مشکل
حاشا کی جدا از شمع ، هرگز اولا پروانه
از تار خم زلفت ، سال بوینوما بیر زنجیر
در گوشه ابرویت ، سالدی منی زندانه
آن ساغر زرین را ، ساقی منه وئرسن بیر
تا اینکه زنم پایی ، بو مولک سلیمانه
مستانه بیاور می ، سرگرم ائله عشاقی
یکدم بکن احسانی ، بو جمع پریشانه
برخیز نباتی را ، بیر جامیله قیل سرمست
آنگاه تماشا کن ، بو مرغ خوش الحانه
برگرفته از : کتب دیوان اشعار ترکی حکیم سید ابوالقاسم نباتی به تصحیح و تحشیه و مقدمه دکتر حسین محمدزاده صدیق
....
بیر ملمع حیران خانم دان
چون رفت عزیزه یارم ، شد تیره روزگارم
چون زلف آن نگارم ، شوریده کار و بارم
تا گئتدی اول پریوش ، جانیم گرفت آتش
اولدوم بسی مشوش ، از دست شد قرارم
چون گئتدی اول یگانه ، تاریک گشت خانه
من اولموشام دیوانه ، مجنون روزگارم
تا گئتدی مئهر انور ، اولدوم بسی مکدر
اول دلبر ستمگر ، بربود اختیارم
چون گئتدی اول سمن بو ، ماه کمان ابرو
اول نوجواندان آیری ، سرگشته و نزارم
تا گئتدی سرو موزون ، غم های من شد افزون
حیرانی قیلدی مجنون ، هجران آن نگارم
بو آیریلیق اودونا نئجه جیگریم یانه ؟
مردم ز فراق تو ، مردم که همه دانند
عشق اودو نهان اولماز یانا دوشیجک جانه
سودای رخ لیلی شد حاصل ما خیلی
مجنون کیمی واویلی اولدوم یئنه دیوانه
صد تیر زند اولدوز ، آن تیر کمان ابرو
فیتنه لی آلا گؤزلر چون اویخودان اویانه
ای شاه شجاع الدین شمس الحق تبریزی
رحمتدن اگر نولا ، بیر قطره بیزه دانه
...
بیرملمع ابوالقاسم نباتی دن
ای خسرو مه رویان ، گل بیرجه گولوستانه
تا مئهر رخت پرتو ، سالسین گول و ریحانه
آن نرگس جادویت ، سالدی منی صحرایا
ابروی کماندارت ، ائتدی منی دیوانه
ساقی ز کرم جامی ، لوطف ائیله من زاره
بر دور سرت گردم ، بیر دؤورائله مستانه
برخیز خرامان کن ، اول قامت دلجویت
این عاشق مجنون را ، وئر بیر دولو پیمانه
بگذر به سر لیلی ، بو دین و بو مذهب دن
خاک ره رندان شو ، اول خادم مئیخانه
دوش از غم دل یکدم ، بیر داغا گذار ائتدیم
افتاد رهم ناگه ، بیر طورفه بیابانه
قوربان سرت ساقی ، بیر باخ من مخموره
بالله قم العجا ، دؤندو اوره گیم قانه
خال حبشی رنگت ، ائتدی گؤزومو قارا
آن لعل شکرپاشت ، بیر رحمه گلیر یا نه ؟
ای بولبول غمدیده ،گلدی یئنه گول فصلی
برخیز بزن چه چه ، گل شور ایله افغانه
شیرین شکر لب کی ، دیشقاری چیخار ائودن
تا غلغله اندازد ، بو گنبد گردانه
در ریختن خونم ، تعجیل ائله مه چوخ دا
ناحق کش و خونریزی ، لاییقدیمی سولطانه ؟
ای کافر سنگیندل ! بیر پرده گؤتور اوزدن
تا طعنه زند حوسنت ، خورشید درخشانه
رفتن ز سر کویت ، بیر عمرودو چوخ مشکل
حاشا کی جدا از شمع ، هرگز اولا پروانه
از تار خم زلفت ، سال بوینوما بیر زنجیر
در گوشه ابرویت ، سالدی منی زندانه
آن ساغر زرین را ، ساقی منه وئرسن بیر
تا اینکه زنم پایی ، بو مولک سلیمانه
مستانه بیاور می ، سرگرم ائله عشاقی
یکدم بکن احسانی ، بو جمع پریشانه
برخیز نباتی را ، بیر جامیله قیل سرمست
آنگاه تماشا کن ، بو مرغ خوش الحانه
برگرفته از : کتب دیوان اشعار ترکی حکیم سید ابوالقاسم نباتی به تصحیح و تحشیه و مقدمه دکتر حسین محمدزاده صدیق
....
بیر ملمع حیران خانم دان
چون رفت عزیزه یارم ، شد تیره روزگارم
چون زلف آن نگارم ، شوریده کار و بارم
تا گئتدی اول پریوش ، جانیم گرفت آتش
اولدوم بسی مشوش ، از دست شد قرارم
چون گئتدی اول یگانه ، تاریک گشت خانه
من اولموشام دیوانه ، مجنون روزگارم
تا گئتدی مئهر انور ، اولدوم بسی مکدر
اول دلبر ستمگر ، بربود اختیارم
چون گئتدی اول سمن بو ، ماه کمان ابرو
اول نوجواندان آیری ، سرگشته و نزارم
تا گئتدی سرو موزون ، غم های من شد افزون
حیرانی قیلدی مجنون ، هجران آن نگارم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر