بابک

بابک
دستهایش
بسته بود از پشت
اما مشت
جامه اش از جنس خون و
جام اش از خمخمانه زرتشت
خسته تن- جان در خطر- آزرده دل- خاموش

مهر را در سينه مى پرورد

كينه را در خويشتن مى كشت

***

ارغوان ديدگانش

با شفق ها و شقايق هاى ميهن

گفتگو مى كرد

تيرباران نگاهش بارگاه معتصم رازير و رو مى كرد

دل به فرمان دليرى داشت

ترس رابى آبرو مى كرد

***

اهرمن از خشم مى لرزيد

دژ دل و دژ خو و دژ آهنگ

بانگ زد، با واژه هائى زشت و بى فرهنگ

...اى سگ، اى زنديق

كام ات چيست؟

اى موالى اىعجم

سوداى خام ات چيست؟

پس چرا از ما نمى ترسى؟

پس چرا بر خود نمى لرزى؟

***

بابك امارأى ديگر داشت

كشتى ى انديشه در درياى ديگر داشت

در نگاهش مرگ آسان مى نمود اما

زندگى در ذهن او معناى ديگر داشت

زير لب نجواى ديگر داشت

***

زنده بايد بود و شادى كرد

مام بوم خويش را بايد نگهبان بود

با پيام راستىبا مردمان بايست رادى كرد

اهرمن فرياد زد

افشين

چه مى گويد؟

و افشين- آه افشين- واى افشين

آن گنهكار پريشان روزگار شرمسار

از برگ برگ خونى ى تاريخ

آن همان آكنده از هر گند

آن همان بى ريشه بى پيوند

شرمسار از كرده خود-سر به زير افكند

**

اهرمن با تيزخندى گفت

البابك هراسانا؟

و بابك آن گو نستوه

آن ستوه سبلانكوه

آن اسطوره بيگانه با اندوه

آن آئينه دار مزدك و مانى

آن دلخسته از تزوير و نيرنگ مسلمانى

چشم در چشم ستم فرياد زد

بسيار آسانا!!

اهرمن فرياد زدجلاد

...

و آن دژخيم

همان آينه دار مكتب بيداد

با يك ضربه از پهلوچنان زد

تا كه خون فواره زد از مقطع بازو

تهمدل درهم كشيد ابرو

سهمدل خر خنده زد بر او

***

آسمان كى مى برد از ياد

آندمى كه شيون شمشيرهاپيچيد در بغداد

***

و بابك- آه بابك- باز هم بابك

تا نبيند اهرمن سرخى ى او را زرد

تا نخواند از نگاهش درد

تا نه پندارد كه پايان يافت اين آورد

چهره رابا خون ناب و تابناكش

ارغوانى كرد

***

و آنگاه

تا نيفتد پيش پاى اهرمن

خود را به پشت انداخت

چشم ها را بست

شهپر انديشه را واكرد

بال در بال هماى عشق

گشت و گشت و گشت

تا جان رابر فراز كشور جانانه پيدا كرد

***

هر طرف هر سو نگه افكند

يك طرف كورش- سياوش- كاوه

چون خورشيد

سوى ديگر رستم و گرد آفريد و آرش و جمشيد

و با نورافكن اميد

پيرتوس و

خيزش يعقوب را هم ديد

و ديگر گاه

...بر لبانش خنجر لبخند

چشم در چشم هزاران بابك آزاد يا دربند،

با آسودگى جان باخت

او روانش را ز ننگ بندگى پرداخت

تا ز خشت جان پاك خويش

ايران ساخت

ايران ساخت

ايران ساخت
...
منبع : وبلاک چرا سرکشی ؟
http://neyestann.persianblog.com/