می نوش - گلچین گیلانی

می نوش
خورشید به جام می و میخانه درخشید
برخیز
می نوش
این می ز بهشت آمده
این جام ز جمشید
می نوش
بنگر که چه گل کرده ز مستی رخ خورشید
خوش باش
می نوش
اندوه جهان را بکن از بیخ فراموش
بیرخیز
می نوش
خوش باش و بشو یکسره مدهوش
هشیاری ما بود دروغی و فریبی
آدم ز کفش داد به انجیری و سیبی
اما
شاعر ز بهشت آمد و انگور به ما داد
جز واژه و آهنگ و می و مهر
هر چیز که او داشت ، دو دستی به خدا داد
می نوش
مستی کن و اندوه جهان را ببر از یاد
مدهوشی ما مایه یخوشبختی ما باد
خوش باش
برخیز
می زن تو ز جامی که زرین گشته ز خورشید
لب زن تو به جامی که بر آن لب زده جمشید
خوش باش در این میهن دیرینه ی نو گشته ی پیروز
می نوش به نوروز ، به نوروز، به نوروز
*
دکتر مجدالدین میرفخرائی - گلچین گیلانی
*