نمی خواهم یمیرم با که باید گفت ؟

زنده یاد : فریدون مشیری

نمی خواهم بمیرم با که باید گفت ؟

نمیخواهم بمیرم با که باید گفت؟
کجا باید صدا سر داد؟
در زیر کدامین آسمان
روی کدامین کوه؟
که در ذرات هستی ره برد طوفان این اندوه
که از افلاک عالم بگذرد پژواک این فریاد
کجا باید صدا سر داد
فضا خاموش و درگاه قضا دور است
زمین کر، آسمان کور است
نمیخواهم بمیرم با که باید گفت؟
اگر زشت و اگر زیبا
اگر دون و اگر والا
من این دنیای فانی را
هزاران بار از آن دنیای باقی دوست تر دارم
به دوشم گر چه بار غم توان فرساست
وجودم گرچه گرد آلود سختی هاست
نمی خواهم از این جا دست بردارم!
تنم در تار و پود عشق انسانهای خوب نازنین بسته ست
دلم با صد هزاران رشته با این خلق
با این مهر با این ماه
با این خاک با این آب
پیوسته ست.
مراد از زنده ماندن امتداد خورد و خوابم نیست
توان دیدن دنیای ره گم کرده در رنج و عذابم نیست
هوای همنشینی با گل و ساز و شرابم نیست
جهان بیمار و رنجور است
دو روزی را که بر بالین این بیمار باید زیست
اگر دردی ز جانش بر ندارم ناجوانمردی ست
نمی خواهم بمیرم تا محبت را به انسانها بیاموزم
بمانم تا عدالت را برافرازم بیفروزم
خرد را مهر را تا جاودان بر تخت بنشانم
به پیش پای فراداهای بهتر گل برافشانم
چه فردایی چه زیبایی!
جهان سرشار از عشق و گل و موسیقی و نور است
نمیخواهم بمیرم
ای خدا
ای آسمان
ای شب!
نمی خواهم
نمی خواهم
نمی خواهم
مگر زور است؟

در سیرت پادشاهان و غیره

محکومی را در قفس شیری انداختند . شیر با خمیازه ای از او استقبال کرد . مکحوم عرق سردی بر پیشانیش نشست و شروع کرد به لرزیدن . شیر ، دست و پنجولی به سر و گوش محکوم کشید . محکوم که از ترس دندانهایش کلید شده بود ، خودش را در گوشه قفس جمع کرد
شیر گفت : نترس نمی خورمت
محکوم با چشمان از حدقه درآمده گفت : خدای من حرف هم می زند
شیر گفت : یک خرده بیا جلوتر
محکوم با ترس وتردید به شیر نزدیک شد و پرسید : مگر تو شیر نیستی ؟
شیر گفت : نه من مشد حسن باغبان هستم ، جنابعال ؟
محکوم که ترسش ریخته بود ، گفت : چاکر شما ، مش رجبعلی
شیر گفت : می شود بپرسم اینجا چه کار می کنی ؟
محکوم گفت : بیشتر از کوپنم هوا مصرف کرده ام .... می شود من هم بپرسم تو اینجا چه کار می کنی ؟
بنشین تا برایت تعریف کنم ، سیگار داری ؟-
نه من سیگاری نیستم -
شیر خمیازه ای کشید و گفت : عرض شود خدمت سرکار ، شیر واقعی این قفس عمرش را به شما داده است . حالا من به جای او خدمت می کنم . اما نمی توانم وظایف او را درست انجام بدهم
اگر بیایند و ببینند مرا نخورده ای ، چه کار می کنی ؟ -
نترس طوری می خورمت که خودت هم نفهمی -
محکوم دوباره دچار ترس و لرز شد
نترس بابا شوخی کردم -
شوخی شوخی کار دست آدم می دهند ... راستی چه شد که آن شیر مرد ؟-
به علت سو استفاده و عدم رسیدگی . شیر متعلق به سلطان صاحبقران بود . وقتی می غرید ، زمین و زمان به لرزه می افتاد . کسی جرات نمی کرد به قفس نزدیک شود . هر روز سه تا گوسفنددرسته می خورد . وقتی هزینه زندگی بالا رفت ، ماموران حفاظت شیر گفتند دیگر با این مواجب نمی شود زندگی کرد . آنها مدتی هزینه سه تا گوسفند را می گرفتند اما دو تا گوسفند به شیر می دادند . مدتی گذشت ، غذای شیر را به یک گوسفند رساندند . شیر هر روز لاغرتر می شد و این آخر سری ها شده بود پوست و استخوان . حتا یک مگس را هم نمی توانست از خودش براند . تا این که یک روز مسئولان ، جیره غذائی شیر را به کلی قطع کردند . شیر بیشتر از دو سه روزینتوانست مقاومت کند و دار فانی را وداع گفت
سلطان نیامد سراغ شیرش را بگیرد؟-
چرا ، مسئولان این جای قضیه را نخوانده بودند و فکر نمی کردند سلطان یک روز به یاد شیرش بیفتد
خب ، پس چه کار کردند ؟-
هیچی ، مرا استخدام کردند که وقتی سلطان می خواهد به دیدن شیر بیاید ، توی پوست شیر بروم و مثل یک شیر رفتار کنم
خب ، بعدش چی ؟
در همین موقع ، یکی از مسئولان ، سراسیمه به قفس نزدیک شد و گفت : مشد حسن دستم به دمبت ، تو رو خدا یک کاری بکن ، سلطان دارد می آید
شیر زیپ شکمش را کشید و به محکوم گفت : زود بیا برو این تو . فقط مواظب باش سرفه نکنی
محکوم پرسید : حالا چطور می شود ؟
شیر گفت : بالاخره یک طوری می شود
از کتاب : از گلستان من ببر ورقی

نویسنده : عمران صلاحی

بیر یانیقلی سئوگی روایتی - نامیق قاراچوخورلو

اوخویان : نامیق قاراچوخورلو

قولاق آسین جماعت – من دانیشیم نهایت
بو محبت عالمی – چوخسونا وئرمیش غمی
منده عذاب چکمیشه م – چوخ اضطراب چکمیشه م
کیم گلیبدی خوشوما – نه ایش گلیب باشیما
یاش دولا – دولا گؤزلره – دانیشیرام سیزلره
او بفاسیزدان سورا – دوشمنه گؤجوم گورا
سئومییه جه م سؤیله دیم – تنها عمور ائیله دیم
کئچدی خیلی زامانلار – اؤتدی بیر نئچه آنلار
بیر قیز گؤردو گؤزلریم – یاددان چیخدی سؤزلریم
بو قیز عجب دیر عجب - سئو منی ائیلیب طلب
دئدیم چاتار کو مکیمه – تسلی دیر اوره گیمه
دوشدوم اونون دالینجا – اوندان بیر سؤز آلینجا
لاپ اوره گیم پارتلادی – سانکی باغریم چاتلادی
هر او درسه گئده نده – گئتدیم اونونلا منده
چوخ ائیله دیم آندا مان – آخیرکی بیر زامان
چیخاردیب اینجه سه سین – سؤیله دی اؤز کلمه سین
باخما منیم یاشیما – چوخ ایش گلیب باشیما
خیلی عمور سورموشه م – چوخ حاق سیزلیق گؤرموشه م
ایندی ایسه بیر اینسانا – تانیمادیغیم اوغلانا
نئجه سئویرم سؤیلویوم– من اعتیبار ائیلییم
اؤزون فیکیرله ش گینه – منی باشا دوش گینه
سؤیله دی اؤز سؤزلرین – سوزدوره جه ک گؤزلرین
دئدی بو قه ده ر والسلام – یولونا ائیله دی دوام
دونوب یئریمده قالدیم – بیرآز خیالا قالدیم
دوشوندوم کی دوز دئییر – چوخ عاغیللی سؤز دئییر
داها دالیجا گئتمه ییم – چوخ اونو اینجیتمه ییم
هاچانسا اؤز قیسمتیم – حقیقی محبتیم
چیخار منیم قاباغیما – جواب وئره ر سوراغیما
اوندان سورا هر گئجه – بیلمیردیم یاتیم نئجه
او جانانین خیالی – اونون حسن و جمالی
گؤزومده یدی هر ساعات – منی قویموردو راحات
دؤزمویوب بیر گون سحر – دوروب آیاغا بیر ته هر
گؤروشونه گئدیم گئنه – دئییم وورغونام سنه
گؤردوم گلیر اوزاقدان – گئتدیم الدن آیاقدان
آز قالمیشیدی چاشیم – ایسته دیم یاخینلاشیم
یاخینلاشدی اؤزو منه – دئدی بئله بیر سؤزو منه
گؤروره م کی وورولموسان – اؤرووی عشقه سالمیسان
ال چکمیرسه ن سن مندن – شرطیم بوجوردو سن ده ن
یالقیز دوست اولاق گه ره ک – بئله ائده بیلله م کومک
ایسییرسه ن هه دئنه ن – دوشون قرار وئرگینه ن
ایسته میرسن الوداع – گئت کومک اولسون خدا
آخی نه ایدی علاجیم – واریدی احتیاجیم
آخی نه ایدی علاجیم – واریدی احتیاجیم
خیلی خیال دولاشدیم – آخردا راضی لاشدیم
بو دوسلوق مهربانلیق – منی ده ییشدی بیر آنلیق
سونرالار حیاتیمی – غملی احوالاتیمی
دانیشدیم او جانانا – اودا دانیشدی یانا – یانا
دئدی سوگی محبت – وئرمییب منه ذیللت
سئویب سئویلمه دیم من – عشق نه دی بیلمه دیم من
اما بختی قارایام – سن دنده بیچارایام
سوروشدوم دردین نه دی – بوجور جواب سؤیله دی
آند وئریره م من سنه – وارسا حرمتین منه
مندن هئچ نه سوروشما – داها بو حاقدا دانیشما
سون قویاق بو صحبته – سالما منی زحمته
بو سؤزلری ائشیتدیم – من ائله بوجورده ائتدیم
بو باره ده بیر دنه – سؤوال وئرمه دیم گئنه
هر گئجه زنگ له شیردیک – داریخدیق گؤروشوردوک
لذتینی حیاتین – بو فانی کائناتین
حیس ائدیردیک گؤروردوک – گؤزل عمور سوروردک
گلدی ائله بیر مقام – دئیشدی هر شئی تمام
بیر زامان آخشام چاغی – اوره گیمه چکدی داغی
گؤردوم هر شئین سونون – زنگی گلدی تلفونون
دوشوندوم جانانیم دی – همان گؤزل خانیم دی
دسته یی تئز گؤتوردوم – بیردن اؤزومو ایتیردیم
سه س اؤزگه نین سه سیدی – اونون رفیقه سیدی
گؤرون نه لر دانیشدی – یاندی قلبیم آلیشدی
او سن سئوه ن جانانین – درد بوروموشدو جانین
خسته ایدی اوره گی – هئچ یوخویدو کومکی
حکیم قویدوغو مدت – دونه ن یئتیردی البت
گئجه یاتیبدیر سحر – آییلمییب مختصر
اما سنی چوخ سئویردی – اؤله جه گین ده بیلیردی
آپاردی اونو اجل – سنی سئون او گؤزل
آرتیق یوخدو حیاتدا – ساخلا سن بونو یاددا
اول جه اینانمادیم – اونو دوغرو سانمادیم
سونرا ایسه سؤیله دی – ساباح اونون دفنی دی
اگر گلمه ک ایسته سن – دوزونو بیلمه ک ایسته سن
ساباح ایکی تامامدا – من دییه ن بو مقامدا
گلرسن بو عنوانا – اورداکی قبریستانا
سئوگیلین آغ کفنیله – کوچه جه ک سون منزیله
گئجه نی یاتا بیلمه دیم – آخی نییه من اؤلمه دیم
او اؤلدو گئتدی الله – گؤزومدن ایتدی الله
سحر آچیلان زاماندا –او قیز دییه ن مکاندا
عاجز – عاجز دایاندیم – گؤردوم سونرا ایناندیم
جماعت آغلاشیردی – آدامین عاغلی شاشیردی
دفین مراسیمیدی – قبیره گئدن کیمیدی
منیم عمورم حیاتیم – جانیم معنویاتیم
گئتدی منی ده آپاردی – ائله کی دفن قورتاردی
داغیلیشدی گئتدی هامی – او اینسان ایزدی هامی
تنها قالدیم او یئرده – درده غمده کدر ده
قبری اوسته دیز چؤکوب– قانلی گؤز یاشی تؤکوب
وداع لاشدیم یاریملا – گؤزل وفاداریملا
اؤلوم امان سیز اولدو – واخ سیز زامان سیز اولدو
الیمدن سنی آلدی – او گونلر هاردا قالدی
هر آن شادیمانیدی – عجب مهربانیدی
بیر واخ الیمدن توتان – ایندی سه ساکت یاتان
ای گؤزلیم الوداع – یوخدو سن دن سه س صدا
هر کمیه اولسا عاشیق – بئچارادی بو عاشق
آنلین یازینی گؤردو – یاشادی بیر آزدا گؤردو
آرتیق اوره کده یارام – بودا منیم ماجرام