طاهره قرة العین

 طاهره قرة العین

خال به کنج لب یکی ، طره مشک فام دو
وای به حال مرغ دل ، دانه یکی و دام دو
محتسب است و شیخ و من ، صحبت عشق در میان
از چه کنم مجابشان ، پخته یکی و خام دو
از رخ و زلفت ای صنم ، روز من است همچو شب
وای به روزگار من ، روز یکی و شام دو
ساقی ماهروی من ، از چه نشسته غافلی
باده بیار می بده ، نقد یکی و وام دو
مست دو چشم دلربا ، همچو قرابه پر ز می
در کف ترک مست بین ، باده یکی و جام دو
کشته تیغ ابرویت ، گشته هزار همچو من
بسته چشم جادویت ، میم یکی و لام دو
وعده وصل می دهی ، لیک وفا نمی کنی
من به جهان ندیده ام ، مرد یکی کلام دو
گاه بخوان سگ درت ، گاه کمینه چاکرت
فرق نمی کند مرا ، بنده یکی و نام دو

بحر طویل 2 - علی اکبر صابر

 ای فلک ظلمون عیاندیر ، بو نئجه دور و زماندیر ، کی ایشیم آه و فغاندیر ، منی یاندیرما آماندیر ، گؤزومون اشکی رواندیر ، اوره گیم دوپ دولو قاندیر ، هامی غمدن بو یاماندیر ، کی نئجه اهل قلملر ، بوراقیب جانیمه غملر ، قاریشوب درد به هم لر ، اوره گیم ایندی ورملر ، غازیته ژورناله بو کفر شیمر لر ، نئجه جراتله رقملر یازوب ، ایسلامه سیتملر ائلیوبلر ، کی گرک عالم اسلانده ، هر اولکه ده ، هر شهرده ، دینار و درملر ساچیلوب ، مکتب نسوان آچیلیب ، قیزبالالار ، مکتبه حاضر اولالار ، باشدان آیاغه گئیه لر دون ، گئده لر مکتبه اون اون ، دوتالار شیوه بدعت ، اوخویوب نحو له حکمت ، آلالار درس طبابت ، بیله لر جمله کتابت ، ائده لر یازماغا عادت ، ایته عصمت ، یاتا عفت .... آمان ای واه آی الله : بو قوم اولدو نه گمراه ، بو نه شیوه اکراه ، بو نه زمره بدخواه ، سالوب عالمه پرخاش ، بولار لال اولا ای کاش ، دوشه باشلارینا داش ، خدایا بو نه گفتار ، نه رفتار ، نه مردار ، نه بی عار فناکاره ، بیزی سوق ائله مه ک فیکرینه آماده اولوبلار ، قیزا لازیمدیر اگر بیلمه ک ، اودا ائو ایشی ، پالتار تیکیشی ، کهنه یوماق ، یون داراماق ، دون یاماماق ، صحن و سرانی سوپوروب ، کاسه نی قابی اوفوروب ، کوفته کلم دولماسی ، مت حالواسی ، ات بوزباشی ، یا لوبیالی آش ، بیرداهی تندیر لاواشی ، ائله مکدندیر عبارت ، کی اگر بونلاری دا بیلمه سه عیب ائیله مز آنجاق ، قیزا گر لازمه او بیر ایکی اوچ مسئله نی بیلمه ک ، بو اولومر امره کفایت ، بو اولور کی گلین گئتدیگی ائوده ، باجاروب قاین آنایا قاین آتایا چیمخیرا بیلسین ، کی اونا سؤز دئمه یه ائتمیه بیر کیمسه ده جرات ، ( بریده قینی ایله صاحبی مابیننه برحادثهء‌ تفرقه درکیم آگا دایر ایده حیلت که بش اوچ گونده چون ایلدن قازانلمش بوقدرمهرومحبت اوله تبدیل عداوت بری هم آخری اک عمده سی دامدا باجانک هم خوخی تک خورتدانک آدلارینی بلمگده گرک سعی ایده عورت نه قدر فایده سی وار بو ایشک گر اوله دقت که اگر آغلیا یا اینکه دجلک ایده بر طفل نهایت آناسی سویله بو آدلاری فی الفور ایده ر اولادنی راحت و قالارعقلی سلامت باشی چکمزده ملامت . )

بو دور عالم نسوان
بودور حال مسلمان
گرکدیر ائده محدو
اؤز ائولادینی اینسان
سن اما هله قانما
اینانمیرسان اینانما
فرحلن عملیندن
اوتانمیرسان اوتانما

بحر طویل 1 - علی اکبر صابر

 الامان ، سرکش اولوب گونده بیر احواله دوشن دور ، قضانین ، بو دل آزار جفاکار ، مخالف عملیندن ، که یاقوب عالمی ناره ، قویوب آواره ، خصوصن من بیچاره ، کی همواره یابنو ، نی کیمی اودلاره ، بئله جوش و خروش ائیلیورم ، سانکی سماواره دؤنن قلبیمه بین لرجه شراره وورولوب ، اشک تریم جاری اولور ، کاسه چشمدن ، امان بار خدایا ، بو نه سوزش ، کی دوشوب جسم نزاره ، دل زاره کیم ائدر دردیمه چاره ، کی گلوب عرصه یه تازه اوقوموش ، بیر نئچه پاره عرفا و ادبالار ، کی قویوب بدعته علم آدنی ، ترغیب و، تحریص ائلیور لر بیزی ، ، ول امر شنیعه گئنه بونلار ، نه دئیه عئیب ائله مز ، چونکو گئدیب علم اوقویوب ، قورصی تمام ائیلیور ، آز چوخ نه اولا کسب مراتیبده ادیبلر ، آ کیشی تنگه گتیردی منی واللهی ، بو ناققال شعرالر ، هده ره ندن ، پده ره ندن نه بیلیم ، بویماده ره ندن ، نئجه سرسم دانیشیرلار ، نه ایش اولسا قاریشیرلار ، نئجه عیب آختاریشیرلار ، نئجه گؤر یولدان آزیرلار ، نه گؤرورلرسه یازیرلار ، نئجه حرمتلو « غریب » اولسادا فورن تانیشیرلار ، قولاغیم باتدی ، نه چوخ چوخ دانیشیرلار ، بو نه مکتب ، نه مکاتب ، نه مراتب ، بیزه بونلار نه مناسیب ، عجبا جدیله اجدادیمیز ارثی اولوب بیزلره میراث حقیقی ، قالان عادت علاماتله اعمالیمیز ، جمله بو افعالیمیزی ، شعرله تغییر و تبدیل ائله مک ، فکر شنیعینده اولوب ، بیزی هر بدعته ، اغفال له ، ایصال ائلیورلار ، کی آپار اوغلونو ویر اوشقولا ملاسینا ، اگلش بالاوین یاسینا ، باخ بیرجه سن الله بولارین وئردیگی فتواسینا ، یعنی اؤز الینله الئه اولادیوی روس ، صد افسوس کی ، بیر پاک و پاکیزه مسلمان بالاسی ، خارجی اولادی کیمی ، شاپقا قویوب ، ایشتوت میشتوت اوقویوب ، آخیری بیر دوقتور اولوب ، ملت اسلامده ، درده دوشنه ، ایستیکانین نیصفی چاخیر ، نیصفی سواجزالارینی ، چاره بیلوب ، مؤمن دیندارین ائده قارنینی مردار ، و حال آنکی ، گؤزو سورمه لی ، ساققالی حنالی، الی تسبیح لی ، الله قولو ، پیغمبریمیز امتی ، گؤگلونده ترحم کؤک آتیب ریشه سالانی بیر کسه ، اصلا ابدا ، بیرجه خیانت ائله مه ک ، بیلمیوب ، عمرونده خرید ایله فروشی ، دوز اولوب ، مشک عوضی مشتری یه رب وئره ن ، اول حضرت حال الحرمین ، گؤزل عطار دکانینده کی ، هرگز ده سیچان هنده وریندن اوتوشوب فضله سالا بیلمه دیگی ، آغزی قاپاقسیز قوصولاردا ، کی اون ایلدن بری ساخلانماق ایله ، عطریده ، تاثیریده آرتماقدا اولوب ، ناخوشو هر درد و مرض دن، قوتاروب ، غصه دن آزاد ائله یه ن ریشه ختمی ، گول بالونه سنا مرمکی با حب سلاطین ز گرک ، بهمن پیچ ایله ، هلیله و بلیله قالا

ای وای آلان اولمویا ،ازوای ، گئده قیش گله هم یای اؤته ، ایل دولانا ، آی ، ساتا بیلمیه مومیای ، ایش اولدی بودا ، های های

*

ملمع - مولانا

 بیر نمونه جلال الدین مولوی رومی نین ملمع شعری

ماه است نمی دانم خورشید رخت یا نه
بو آیریلیق اودونا نئجه جیگریم یانه ؟
مردم ز فراق تو ، مردم که همه دانند
عشق اودو نهان اولماز یانا دوشیجک جانه
سودای رخ لیلی شد حاصل ما خیلی
مجنون کیمی واویلی اولدوم یئنه دیوانه
صد تیر زند اولدوز ، آن تیر کمان ابرو
فیتنه لی آلا گؤزلر چون اویخودان اویانه
ای شاه شجاع الدین شمس الحق تبریزی
رحمتدن اگر نولا ، بیر قطره بیزه دانه

چون رفت عزیزه یارم - حیران خانیم

 بیر ملمع حیران خانم دان

چون رفت عزیزه یارم ، شد تیره روزگارم
چون زلف آن نگارم ، شوریده کار و بارم
تا گئتدی اول پریوش ، جانیم گرفت آتش
اولدوم بسی مشوش ، از دست شد قرارم
چون گئتدی اول یگانه ، تاریک گشت خانه
من اولموشام دیوانه ، مجنون روزگارم
تا گئتدی مئهر انور ، اولدوم بسی مکدر
اول دلبر ستمگر ، بربود اختیارم
چون گئتدی اول سمن بو ، ماه کمان ابرو
اول نوجواندان آیری ، سرگشته و نزارم
تا گئتدی سرو موزون ، غم های من شد افزون
حیرانی قیلدی مجنون ، هجران آن نگارم

مستزاد - علی اکبر صابر

 بیر گؤزل مستزاد میرزا علی اکبر صابر طاهرزاده دن

افسوس قوجالدیم ، آغاجیم دوشدو الیمدن 
صد حیف جوانلیق
ضعف ائیله دی عاجز منی قالدیم عملیمدن 
چکدیم نه زیانلیق
سالدیقجا جوانلیقدا گئچن گونلری یاده 
دردیم اولور اون قات
یارب یئترم بیرده می دونیاده مراده ؟
هیهات و هیهات
ساققال آغاریب بئل بوکولوب دینمه فلانی 
اوقاتیم اولوب تلخ
عورتده یاخور ساققالیما گونده حنانی 
ریشی که به رنگ الخ
یاد اولسون او گونلر کی مرادیمله گزیردیم 
سازنده اوروغنان
بیر عاجز بیچاره لرین باشین ازردیم 
سیللی یوموروغنان
بو سایه ده هر لحظه ائدیب سعی و تلاشی 
ثروت قازانیردیم
تحصیل ائله ییب قول گوجونه ن امر معاشی 
دولت قازانیردیم
اعضالریسه سست اولوب ایندی قوجالیقدان 
بیر دادرسیم یوخ
گؤزمز می سن احوالیمی دوشدیم اوجالیقدان 
فریاد رسیم یوخ
هئچ یئرده سسیم یوخ ، کسگین نفسیم یوخ
فیکریمدی جوانلیق ، باشقا هوسیم یوخ

در خرابات مغان نور خدا می بینم - حافظ

غزلی از حافظ 

در خرابات مغان نور خدا می بینم
این عجب بین که چه نوری ز کجا می بینم
جلوه بر من مفروش ای ملک الحاج که تو
خانه می بینی و من خانه خدا می بینم
خواهم از زلف بتان نافه گشائی کردن
فکر دور است همانا که خطا می بینم
سوزِ دل، اشکِ روان، نالۀ شب
این همه از نظر لطف شما می بینم
هردم از روی تو نقشی زندم راه خیال
با که گویم که درین پرده چها می بینم
کس ندیدست ز مشک ختن و نافۀ چین
آنچه من هر سحر از باد صبا می بینم
دوستان عیب نظربازی حافظ مکنید
که من او را ز محبّانِ خدا می بینم
*

سحر بلبل حکایت با صبا کرد - حافظ

روزحافظ شیرین سخن است

سحر بلبل حکایت با صبا کرد
که عشق گل به ما دیدی چه ها کرد
از آن رنگ و رخم خون در دل انداخت
در این گلشن به خارم مبتلا کرد
به هر سو بلبل بیدل در افغان
تنعم در میان باد صبا کرد
نقاب گل کشید و زلف سنبل
گره بند قبای غنچه وا کرد
غلام همت آن نازنینم
که کار خیر بی روی و ریا کرد
خوشش بادا نسیم صبحگاهی
که درد شب نشینان را دوا کرد
من از بیگانگان هرگز ننالم
که با من هر چه کرد آن آشنا کرد
گر از سلطان طمع کردم خطا بود
ور از دلبر وفا جستم جفا کرد
وفا از خواجگان ملک با من
کمال دولت و دین بوالوفا کرد
بشارت بر به کوی می فروشان
که حافظ توبه از زهد و ریا کرد 
*

رهگذار عمر

شاعر: تورج نگهبان
خواننده: داریوش اقبالی

رهگذار عمرسيری در دياری روشن و تاريك
رهگذار عمر راهی بر فضایی دور يا نزديك
كس نمیداند كدامين روز می‌آيد
كس نمي‌داند كدامين روز می‌ميرد
چيست اين افسانه هستی خدايا چيست
پس چرا آگاهی از اين قصه مارا نيست
صحبت از مهر و محبت چيست؟
جاي آن در قلب ما خالی است؟
روزی انسان بنده ی عشق و محبت بود
جز ره مهر و وفا راهی نمی‌پيمود
چيست اين افسانه ی هستي خدايا چيست؟
پس چرا آگاهی از اين قصه ما را نيست؟
كس نمیداند كدامين روز می‌آيد
كس نمی‌داند كدامين روز می‌ميرد
*

 

یاران

شاعر: تورج نگهبان
خواننده: داریوش اقبالی

یاران ز چه رو رشته الفت بگسستند
عهدی که روا بود دگر باره نبستند
آن مردمکان از سر اندیشه ندیدند
کاین بی خردان حرمت انسان بشکستند
ما را دگر از طعنه دشمن گله ای نیست
کان عهد که بستیم رفیقان بشکستند
افسوس همه سلسله داران بغنودند
وآن یکه سواران همه از پا بنشستند
ای قافله سالار کجائی که ببینی
دزدان همگی همره این قافله هستند
دردا در گنجینه به ما را بگشودند
اندوه، که بر دوست ره خانه ببستند
افسوس که کاشانه به دشمن بسپردند
آن قوم که بیگانه و بیگانه پرستند
افسوس همه سلسله داران بغنودند
وآن یکه سواران همه از پا بنشستند
ای قافله سالار کجائی که ببینی
دزدان همگی همره این قافله هستند

دردا در گنجینه به ما را بگشودند
اندوه، که بر دوست ره خانه ببستند
*