صائب تبریزی
نُه طارم افلاک به گل اندودن
نُه قلّۀ قاف را به آهن سودن
به زان که دمی همدم نادان بودن
*
وبلاک یازدهم
صائب تبریزی
*
به یاد مرتضی پاشائی که محبوب جوانان بود و زود هنگامرخت از جهان بست.
مرتضی پاشائی 20 مرداد 1363 در تهران به دنیا آمد. او آذرماه 1392 به تشخیص پزشکان مبتلا به سرطان معده شد. سرانجام آذر ماه 1393 دار فانی را وداع گفت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
خواننده: مرتضی پاشائی
ترانه سرا: مهرزاد امیرخانی
*
خواننده:حمید رخشنده – به
دادم برس
ترانه سرا: محمّد کلار
به دادم برس، که داغونه قلبم
که حالم بده، شبام بی تو سردن
از این خونه خستم، نجاتم بده
دچاره به تو، ببین بی پناهم
کمک کن منو، گره خورده کارم
همش بد میارم، ببین حالمو
من از اینحال بد درآم خودم پیشتم
میمونم باهات، تا نفس می کشم
من از هرکسی جز تو دس می کشم
چی بگم از دلم، خودت میدونی چمه
بیا و بمون تو به جای همه
چقد این روزا بودنت لازمه
من از این غم گله د ارم
از خدا هم گله دارم
بی تو از عالم و آدم گله دارم
زخم این سینه عمیقه
زنده بودنم عجیبه
با دلم آخه کی مثل تو رفیقه
من از اینحال بد درآم خودم پیشتم
میمونم باهات، تا نفس می کشم
من از هرکسی جز تو دس می کشم
چی بگم از دلم، خودت میدونی چمه
بیا و بمون تو به جای همه
چقد این روزا بودنت لازمه
*
طاهره قرة العین
خال به کنج لب یکی ، طره مشک فام دو
وای به حال مرغ دل ، دانه یکی و دام دو
محتسب است و شیخ و من ، صحبت عشق در میان
از چه کنم مجابشان ، پخته یکی و خام دو
از رخ و زلفت ای صنم ، روز من است همچو شب
وای به روزگار من ، روز یکی و شام دو
ساقی ماهروی من ، از چه نشسته غافلی
باده بیار می بده ، نقد یکی و وام دو
مست دو چشم دلربا ، همچو قرابه پر ز می
در کف ترک مست بین ، باده یکی و جام دو
کشته تیغ ابرویت ، گشته هزار همچو من
بسته چشم جادویت ، میم یکی و لام دو
وعده وصل می دهی ، لیک وفا نمی کنی
من به جهان ندیده ام ، مرد یکی کلام دو
گاه بخوان سگ درت ، گاه کمینه چاکرت
فرق نمی کند مرا ، بنده یکی و نام دو
ای فلک ظلمون عیاندیر ، بو نئجه دور و زماندیر ، کی ایشیم آه و فغاندیر ، منی یاندیرما آماندیر ، گؤزومون اشکی رواندیر ، اوره گیم دوپ دولو قاندیر ، هامی غمدن بو یاماندیر ، کی نئجه اهل قلملر ، بوراقیب جانیمه غملر ، قاریشوب درد به هم لر ، اوره گیم ایندی ورملر ، غازیته ژورناله بو کفر شیمر لر ، نئجه جراتله رقملر یازوب ، ایسلامه سیتملر ائلیوبلر ، کی گرک عالم اسلانده ، هر اولکه ده ، هر شهرده ، دینار و درملر ساچیلوب ، مکتب نسوان آچیلیب ، قیزبالالار ، مکتبه حاضر اولالار ، باشدان آیاغه گئیه لر دون ، گئده لر مکتبه اون اون ، دوتالار شیوه بدعت ، اوخویوب نحو له حکمت ، آلالار درس طبابت ، بیله لر جمله کتابت ، ائده لر یازماغا عادت ، ایته عصمت ، یاتا عفت .... آمان ای واه آی الله : بو قوم اولدو نه گمراه ، بو نه شیوه اکراه ، بو نه زمره بدخواه ، سالوب عالمه پرخاش ، بولار لال اولا ای کاش ، دوشه باشلارینا داش ، خدایا بو نه گفتار ، نه رفتار ، نه مردار ، نه بی عار فناکاره ، بیزی سوق ائله مه ک فیکرینه آماده اولوبلار ، قیزا لازیمدیر اگر بیلمه ک ، اودا ائو ایشی ، پالتار تیکیشی ، کهنه یوماق ، یون داراماق ، دون یاماماق ، صحن و سرانی سوپوروب ، کاسه نی قابی اوفوروب ، کوفته کلم دولماسی ، مت حالواسی ، ات بوزباشی ، یا لوبیالی آش ، بیرداهی تندیر لاواشی ، ائله مکدندیر عبارت ، کی اگر بونلاری دا بیلمه سه عیب ائیله مز آنجاق ، قیزا گر لازمه او بیر ایکی اوچ مسئله نی بیلمه ک ، بو اولومر امره کفایت ، بو اولور کی گلین گئتدیگی ائوده ، باجاروب قاین آنایا قاین آتایا چیمخیرا بیلسین ، کی اونا سؤز دئمه یه ائتمیه بیر کیمسه ده جرات ، ( بریده قینی ایله صاحبی مابیننه برحادثهء تفرقه درکیم آگا دایر ایده حیلت که بش اوچ گونده چون ایلدن قازانلمش بوقدرمهرومحبت اوله تبدیل عداوت بری هم آخری اک عمده سی دامدا باجانک هم خوخی تک خورتدانک آدلارینی بلمگده گرک سعی ایده عورت نه قدر فایده سی وار بو ایشک گر اوله دقت که اگر آغلیا یا اینکه دجلک ایده بر طفل نهایت آناسی سویله بو آدلاری فی الفور ایده ر اولادنی راحت و قالارعقلی سلامت باشی چکمزده ملامت . )
الامان ، سرکش اولوب گونده بیر احواله دوشن دور ، قضانین ، بو دل آزار جفاکار ، مخالف عملیندن ، که یاقوب عالمی ناره ، قویوب آواره ، خصوصن من بیچاره ، کی همواره یابنو ، نی کیمی اودلاره ، بئله جوش و خروش ائیلیورم ، سانکی سماواره دؤنن قلبیمه بین لرجه شراره وورولوب ، اشک تریم جاری اولور ، کاسه چشمدن ، امان بار خدایا ، بو نه سوزش ، کی دوشوب جسم نزاره ، دل زاره کیم ائدر دردیمه چاره ، کی گلوب عرصه یه تازه اوقوموش ، بیر نئچه پاره عرفا و ادبالار ، کی قویوب بدعته علم آدنی ، ترغیب و، تحریص ائلیور لر بیزی ، ، ول امر شنیعه گئنه بونلار ، نه دئیه عئیب ائله مز ، چونکو گئدیب علم اوقویوب ، قورصی تمام ائیلیور ، آز چوخ نه اولا کسب مراتیبده ادیبلر ، آ کیشی تنگه گتیردی منی واللهی ، بو ناققال شعرالر ، هده ره ندن ، پده ره ندن نه بیلیم ، بویماده ره ندن ، نئجه سرسم دانیشیرلار ، نه ایش اولسا قاریشیرلار ، نئجه عیب آختاریشیرلار ، نئجه گؤر یولدان آزیرلار ، نه گؤرورلرسه یازیرلار ، نئجه حرمتلو « غریب » اولسادا فورن تانیشیرلار ، قولاغیم باتدی ، نه چوخ چوخ دانیشیرلار ، بو نه مکتب ، نه مکاتب ، نه مراتب ، بیزه بونلار نه مناسیب ، عجبا جدیله اجدادیمیز ارثی اولوب بیزلره میراث حقیقی ، قالان عادت علاماتله اعمالیمیز ، جمله بو افعالیمیزی ، شعرله تغییر و تبدیل ائله مک ، فکر شنیعینده اولوب ، بیزی هر بدعته ، اغفال له ، ایصال ائلیورلار ، کی آپار اوغلونو ویر اوشقولا ملاسینا ، اگلش بالاوین یاسینا ، باخ بیرجه سن الله بولارین وئردیگی فتواسینا ، یعنی اؤز الینله الئه اولادیوی روس ، صد افسوس کی ، بیر پاک و پاکیزه مسلمان بالاسی ، خارجی اولادی کیمی ، شاپقا قویوب ، ایشتوت میشتوت اوقویوب ، آخیری بیر دوقتور اولوب ، ملت اسلامده ، درده دوشنه ، ایستیکانین نیصفی چاخیر ، نیصفی سواجزالارینی ، چاره بیلوب ، مؤمن دیندارین ائده قارنینی مردار ، و حال آنکی ، گؤزو سورمه لی ، ساققالی حنالی، الی تسبیح لی ، الله قولو ، پیغمبریمیز امتی ، گؤگلونده ترحم کؤک آتیب ریشه سالانی بیر کسه ، اصلا ابدا ، بیرجه خیانت ائله مه ک ، بیلمیوب ، عمرونده خرید ایله فروشی ، دوز اولوب ، مشک عوضی مشتری یه رب وئره ن ، اول حضرت حال الحرمین ، گؤزل عطار دکانینده کی ، هرگز ده سیچان هنده وریندن اوتوشوب فضله سالا بیلمه دیگی ، آغزی قاپاقسیز قوصولاردا ، کی اون ایلدن بری ساخلانماق ایله ، عطریده ، تاثیریده آرتماقدا اولوب ، ناخوشو هر درد و مرض دن، قوتاروب ، غصه دن آزاد ائله یه ن ریشه ختمی ، گول بالونه سنا مرمکی با حب سلاطین ز گرک ، بهمن پیچ ایله ، هلیله و بلیله قالا
بیر نمونه جلال الدین مولوی رومی نین ملمع شعری
بیر ملمع حیران خانم دان
چون رفت عزیزه یارم ، شد تیره روزگارمبیر گؤزل مستزاد میرزا علی اکبر صابر طاهرزاده دن
افسوس قوجالدیم ، آغاجیم دوشدو الیمدنغزلی از حافظ
در خرابات مغان نور خدا می بینم
این عجب بین که چه نوری ز کجا می بینم
جلوه بر من مفروش ای ملک الحاج که تو
خانه می بینی و من خانه خدا می بینم
خواهم از زلف بتان نافه گشائی کردن
فکر دور است همانا که خطا می بینم
سوزِ دل، اشکِ روان، نالۀ شب
این همه از نظر لطف شما می بینم
هردم از روی تو نقشی زندم راه خیال
با که گویم که درین پرده چها می بینم
کس ندیدست ز مشک ختن و نافۀ چین
آنچه من هر سحر از باد صبا می بینم
دوستان عیب نظربازی حافظ مکنید
که من او را ز محبّانِ خدا می بینم
*